Κινεζική ιστορία κεριών

Η ιστορία των κεριών μπορεί να ανιχνευθεί στην αρχαιότητα, όταν οι άνθρωποι χρησιμοποιούσαν ζωικά και φυτικά έλαια για να απλώσουν σε κλαδιά, μοσχάρι ή ροκανίδια για να φτιάξουν δάδες για νυχτερινό φωτισμό.

Στην Κίνα, το πρωτότυπο των κεριών εμφανίστηκε στην περίοδο Προ-Τσιν τον 3ο αιώνα π.Χ. Εκείνη την εποχή, οι άνθρωποι τύλιγαν ύφασμα γύρω από κούφιους σωλήνες από καλάμια, έριχναν χυμό κεριού μέσα τους και τους άναβαν για φωτισμό. Τα κεριά αυτής της περιόδου ονομάζονταν κεριά μελιού ή κεριά αλοιφής και κατασκευάζονταν κυρίως από ζωικά λίπη όπως το λίπος των ψαριών.

Από τη δυναστεία των Χαν, η χρήση των κεριών έγινε πιο κοινή, αλλά εξακολουθούσαν να είναι σχετικά πολύτιμα. Σύμφωνα με"Xijing Διάφορες σημειώσεις", κατά τη διάρκεια της δυναστείας των Χαν, ο βασιλιάς της Νανιούε απέτισε φόρο τιμής στον αυτοκράτορα Γκαοζού της δυναστείας Χαν με κεριά. Κατά τη διάρκεια της δυναστείας των Τανγκ, η τεχνολογία κατασκευής κεριών βελτιώθηκε και εμφανίστηκε λευκό κερί. Κατά τη διάρκεια της δυναστείας των Τανγκ, τα κεριά εισήχθησαν επίσης στην Ιαπωνία.

Κατά τη διάρκεια των Δυναστειών Μινγκ και Τσινγκ, η παραγωγή κεριών αυξήθηκε πολύ και άρχισαν να εμφανίζονται στα σπίτια των απλών ανθρώπων, καθιστώντας μια κοινή καθημερινή ανάγκη για νυχτερινό φωτισμό. Με την ευρεία εφαρμογή του ηλεκτρισμού και των σύγχρονων πηγών φωτός, τα κεριά έχουν σταδιακά αποσυρθεί από το ιστορικό στάδιο του φωτισμού και έχουν γίνει σύμβολο, που χρησιμοποιούνται συχνά σε μεγάλες περιπτώσεις όπως θυσίες, γάμους, συμπόσια γενεθλίων και κηδείες.